Zioła

Jak podaje literatura zielarska szyszki chmielu zawierają olejek eteryczny, kwasy goryczkowe, garbniki oraz wiele cennych flawonoidów; szyszki chmielu mają działanie uspokajające, nasenne i łagodnie moczopędne.

Herbatka z kocanki piaskowej zawiera wiele cennych flawonoidów, olejki eteryczne oraz związki kumarynowe. Według literatury zielarskiej związki te mogą poprawić funkcjonowanie wątroby oraz zapobiec wzdęciom. Kwiat kocanki zalecany jest w zaburzeniach trawienia, stanach skurczowych i zapalnych przewodów żółciowych oraz oczyszczaniu wątroby.

Jak podaje literatura zielarska kora dębu zawiera głównie garbniki, barwniki flawonowe, pektyny, śluz, związki żywicowe oraz inne substancje. Najszersze zastosowanie kora dębu ma jako środek kąpielowy i kosmetyczny. Stosuje się w postaci kąpieli lub okładów przy oparzeniach, odmrożeniach, stanach zapalnych skóry oraz jako środek ściągający i gojący. Mycie głowy naparem z kory dębu wzmacnia je, przyciemnia oraz likwiduje stany zapalne.

Według literatury zielarskiej kora wierzby zawiera związek salicynę - podobny w działaniu do aspiryny, flawonoidy, garbniki oraz sole mineralne. Jest to jeden z najcenniejszych surowców zielarskich. Zalecana do picia tam gdzie podaje się aspirynę tj. przy gorączce, bólach głowy, reumatyzmie itp.

Kozłek lekarski występuje w stanie naturalnym oraz jest uprawiany. Jest to jedna z najdłużej znanych i cenionych ziół, zawiera olejek eteryczny o bardzo silnym specyficznym zapachu uwielbianym przez koty. Według literatury zielarskiej korzeń kozłka lekarskiego używany jest jako środek relaksujący, uspokajający, ułatwiający zasypianie, przynoszący ulgę w stanach zdenerwowania, migrenie oraz menopauzie.

Według literatury zielarskiej korzeń mniszka może być stosowany jako środek żółciotwórczy i żółciopędny, przy schorzeniach wątroby i dróg oddechowych, jak również pobudzający wydzielanie soku.

Wewnętrznie: Napar zalecany jako środek przeciwskurczowy, wiatropędny oraz przeciwzapalny. Może być stosowany w stanach zapalnych przewodu pokarmowego. Zewnętrznie: Zalecany jako środek przeciwzapalny do płukania jamy ustnej, gardła do okładów na skórę, także do lewatywy i tamponowania.

Jasnota to jedna z najcenniejszych i trudnych do zbioru roślin zielarskich. Ma ona szczególne powinowactwo z błonami śluzowymi różnych narządów. Według literatury zielarskiej kwiat jasnoty białej może być stosowany szczególnie przy stanach zapalnych błon śluzowych, górnych dróg oddechowych, dróg rodnych oraz jako środek regenerujący nabłonek. Kwiat jasnoty białej bogaty jest w sole mineralne, w tym w mikropierwiastki.

Herbatka z kwiatu lipy to znany od wieków środek pity przy przeziębieniach i objawach im towarzyszących.

Według literatury zielarskiej liść babki lancetowatej jest doskonałym środkiem zapobiegającym wszelkim stanom zapalnym, dobra jest także w okresie klimakterium

Według literatury zielarskiej liść borówki czernicy jest bogaty w garbniki, flawonoidy, antocyjany, kwasy organiczne, cukry i sole mineralne, zawiera dużo magnezu. Liść borówki jest uważany za dobry środek wspomagający dla osób z podwyższoną zawartością cukru we krwi.

Według literatury zielarskiej liść brzozy należy do grupy ziół "oczyszczających krew". Harmonizuje także działanie układu moczowego.

Herbatka z liści maliny bogata jest w witaminę C, flawonoidy, kwasy organiczne, garbniki i sole mineralne. ze względu na swoje właściwości może być stosowana jako środek oczyszczający organizm z toksyn, regulujący przemianę materii oraz wspomagający w wydalaniu szkodliwych produktów przemiany materii.

Według literatury zielarskiej liść melisy stosuje się jako naturalny środek łagodnie uspokajający w stanach pobudzenia nerwowego i bezsenności; liść melisy może być stosowany w zaburzeniach trawiennych oraz nieżycie żołądka i jelit.

Wskazania: Może być stosowany jako środek odkażający, ściągający, pobudzający trawienie oraz zapobiegający poceniu. Zewnętrznie służy do płukania i obmywań.

Według literatury zielarskiej liść mięty pieprzowej usprawnia pracę przewodu pokarmowego oraz zapobiega wzdęciom. Spożywanie jej przynosi uczucie orzeźwienia i ochłodzenia.

Według literatury owoc głogu znakomicie nadaję się do picia, jako herbatka o działaniu uspokajającym, ponadto działa tonizująco na serce, zawiera duże ilości prowitamin; może być stosowany do regulacji tętniczego ciśnienia krwi.

Herbatka z owocu jarzębiny bogata jest w kwasy organiczne, witaminę C, ß -karoten, pektyny oraz wiele innych substancji. Herbatka taka działa witaminizująco oraz przeciwzapalnie.

Owoc dzikiej róży zawiera znaczne ilości witamin i kwasów organicznych oraz soli mineralnych. Jak podaje literatura zielarska owoc dzikiej róży może być stosowany w chorobach zakaźnych i przeziębieniowych w okresie rekonwalescencji oraz przy biegunce, chorobie wrzodowej żołądka, dwunastnicy.

Ziele pięciornika gęsiego wchodzi w skład wielu mieszanek ziołowych. Według literatury zielarskiej ziele pięciornika gęsiego może być stosowane w zaburzeniach trawiennych, poprawiać funkcjonowanie wątroby, przeciwdziałać wzdęciom, a także pomagać w zaburzeniach miesiączkowych. Herbatka z pięciornika gęsiego zawiera garbniki, cenne flawonoidy, gorycze, bardzo dużo witaminy C.

Według literatury zielarskiej ziele serdecznika może działać lekko uspokajająco, regulować pracę serca i obniżać ciśnienie krwi.

Według literatury zielarskiej ziele skrzypu uzupełnia niedobry krzemu, potasu, magnezu oraz niektórych mikroelementów. Wpływa pozytywnie na procesy metaboliczne organizmu

Według literatury zielarskiej kwiat wrzosu może być stosowany przy dolegliwościach w obrębie dróg moczowych.

Wewnętrznie: Według literatury zielarskie ziele krwawnika może być stosowane w zaburzeniach trawienia, zapaleniach przewodu pokarmowego jako środek poprawiający wydzielanie soku żołądkowego, wydzielanie żółci, rozkruszający i hamujący drobne krwawienia w przewodzie pokarmowym. Zewnętrznie: jako środek przeciw zapalny, przyśpieszający gojenie się ran.

Według liteartury zielarskiej ziele przetacznika jest szeroko opisywane jako roślina lecznicza, która może być stosowana w kuracjach oczyszczających organizm z toksyn.

Według literatury zielarskiej ziele rzepiku ma bogaty skład chemiczny. Ta aromatyczna roślina zawiera między innymi witaminy C, B, K, sole mineralne w tym dużo krzemionki i wiele innych cennych substancji. Jak podaje literatura zielarska ziele rzepiku doskonale wpływa na pracę wątroby, jest także rośliną kosmetyczną.

Kłącze perzu: czyści krew, działa moczopędnie, poprawia stan skóry

Liść pokrzywy: bogate źródło mikroelementów, witamin, kwasów organicznych i związków aminowych.

wspomaga zwalczanie otyłości poprawia samopoczucie poprawia koncentrację hamuje apetyt usprawnia pracę jelit likwiduje zaparcia

Przy infekcjach żołądkowojelitowych przewlekłych stanach zapalnych w układzie oddechowym na grypę profilaktycznie przeciwko wielu chorobom osób starszych

Przy infekcjach żołądkowojelitowych przewlekłych stanach zapalnych w układzie oddechowym na grypę profilaktycznie przeciwko wielu chorobom osób starszych

obniża ciśnienie krwi, działa przeciwkrwawnicowo i rozkurczająco, wzmacnia działanie gruczołów wydzielania wewnętrznego, poprawia obieg krwi, wpływa regulująco na przemianę materii, wzmaga pracę trzustki, działa ogólnie wzmacniająco

Kłącze pięciornika gęsiego zawiera: flawonoidy, substancje goryczkowe, fitosterole i garbniki katechinowe. Działa ściągająco, przeciwbiegunkowo; przeciwdziała nadmiernym krwawieniom miesiączkowym

Jest to zioło które pochodzi z Azji a do polski sprowadzili je Tatarzy. Główne działanie tataraku to działanie uspokajające,wzmacniające,rozkuroczwe oraz działa pozytywnie na układ pokarmowy.

Kora kaliny koralowej działa przeciwskurczowo i przeciwkrwotocznie. Obniża napięcie głównie mięśni gładkich macicy przez co znosi uczucie bólu (np. podczas bolesnego miesiączkowania). Oprócz tego działa przeciwkrwotocznie na narządy rodne, a także przeciwzapalnie w zapaleniu błony śluzowej macicy.

Roślina naszych łąk i nieużytków od pokoleń była wykorzystywana w celu łagodzenia dolegliwości związanych z nieżytem układu pokarmowego w celu usprawnienia pracy wątroby, trzustki i zwiększenia wydalania moczu.