Mieszanki ziołowe

Stany po uszkodzeniach wątroby spowodowanych np. alkoholem, tetrachlorkiem węgla, środkami ochrony roślin, toluenem, ksylenem, przewlekłe stany zapalne wątroby, po przebytej żółtaczce zakaźnej, w marskości wątroby, tłuszczowym zwyrodnieniu wątroby, zatruciu grzybami, w rekonwalescencji stosuje się także w krwawieniach z nosa, jelita grubego, żylakach odbytu, obfitych miesiączkach, niedokwaśności soku żołądkowego, brak apetytu, odbijaniach, migrenach, osteoporozie, nowotworach wątroby, chemio i radioterapii.

Korzeń mniszka doskonale reguluje i wspomaga pracę nerek, wątroby, ma właściwości delikatnie moczo- i żółciopędne. Wspomaga leczenie reumatyzmu i anemii. Ponadto korzeń mniszka (tak jak i kwiat czy łodyga) może być źródłem syropu, o niezwykle szerokim zastosowaniu.

Liść mięty stosowany jest w zaburzeniach trawiennych z towarzyszącym bólem, kolkami, mdłościami, wzdęciami, a także w nieżytach i stanach zapalnych żołądka i jelit oraz w schorzeniach wątroby, stanach zapalnych pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych.

Farmvit - Liść Morwy białej to doskonały sposób na kontrolowanie wchłaniania cukru przez organizm. Dlatego polecany jest do stosowania przez wszystkich tych, którzy są zagrożeni cukrzycą, szukają dobrego sposobu na profilaktykę w tym zakresie. Liście morwy mają właściwości ograniczające działanie enzymów, które powodują rozkład cukrów prostych. Tym samym nie są one wchłanianie w takim stopniu. Dzięki temu przyswajanie cukru po posiłku jest mniejsze.

Napary z liści szałwii stosuje się w stanach nieżytowych i zapalnych żołądka i jelit, zwłaszcza z nadmierną fermentacją, w uszkodzeniach wątroby, w nadmiernej potliwości różnego pochodzenia pomocniczo w nadmiernej laktacji u matek karmiących. Zewnętrznie - stosuje się m.in. do płukania w zapaleniach jamy ustnej.

Melisę stosuje się w stanach ogólnego pobudzenia nerwowego oraz w związanych z tym zaburzeniach rytmu serca i zaburzeniach czynnościowych przewodu pokarmowego (określanych jako „nerwica żołądka”), ponadto w bezsenności, uczuciu niepokoju i wyczerpaniu nadmierną pracą umysłową. Liść melisy stosuje się również w przewlekłych i mało nasilonych nieżytach żołądka i jelit oraz w chorobie wrzodowej. Zewnętrznie napary z melisy służą do nacierania w bólach reumatycznych i mięśniowych.

Len to roślina zyskująca coraz większą popularność. Nic dziwnego jest on bowiem skarbnicą nienasyconych kwasów tłuszczowych, chroni przed cukrzycą, chorobami serca czy układu pokarmowego. Ponadto działa powlekająco, delikatnie przeczyszczająco, regenerująco i przeciwzapalnie.

Wskazaniami do zastosowania naparów wodnych z nagietka są: doustnie, pomocniczo - w stanach zapalnych przewodu pokarmowego i chorobie wrzodowej żołądka. Zewnętrznie - w różnych uszkodzeniach skóry, stłuczeniach, odleżynach, odmrożeniach, niewielkich oparzeniach, także do płukania - w zapaleniach błon śluzowych jamy ustnej, gardła, również pochwy (pomocniczo w rzęsistkowicy, nadżerkach i otarciach pochwy).

Rumianek usprawnia trawienie, metabolizowanie tłuszczów oraz niweluje wzdęcia. Wykazuje pozytywny wpływ na układ oddechowy, odporność, a także pomaga się zrelaksować. Koszyczki rumianku stosuje się wewnętrznie w skurczach i stanach zapalnych żołądka i jelit. Zewnętrznie stosuje się je przy stanach zapalnych skóry i błon śluzowych, bakteryjnych schorzeniach skóry i jamy ustnej, ranach, oparzeniach i owrzodzeniach, alergiach skórnych, stanach zapalnych dróg oddechowych (w postaci inhalacji). Koszyczki rumianku są także często wykorzystywane w kosmetyce.

Łopian stosuje się w przewlekłych nieżytach przewodu pokarmowego, wątroby, dróg żółciowych i moczowych, a także w niektórych zaburzeniach przemiany materii, szczególnie wieku młodzieńczego (np. w trądziku młodzieńczym i anoreksji). Zewnętrznie - odwary z łopianu są stosowane m.in. w niektórych postaciach łuszczycy oraz w łojotoku.

Jest to zioło które pochodzi z Azji, a do Polski sprowadzili je Tatarzy. Główne działanie tataraku to działanie uspokajające, wzmacniające, rozkurczowe oraz działa pozytywnie na układ pokarmowy. Doustnie kłącze tataraku stosuje się w przewlekłych zaburzeniach trawiennych, w braku łaknienia, bezkwaśności żołądkowej, we wzdęciach, bólach brzucha, kolce jelitowej. Zewnętrznie - w zapaleniu jamy ustnej i gardła, w niektórych dermatozach, do zwalczania łupieżu oraz przeciw wypadaniu włosów.

Czystek jest szczególnie bogatym źródłem związków polifenolowych działających antyoksydacyjnie i przeciwwolnorodnikowo, wspomagających układ odpornościowy człowieka i spowalniających przyspieszone procesy starzenia się organizmu. Zapobiega wielu chorobom związanym z postępującymi zmianami miażdżycowymi w układzie sercowonaczyniowym, przez co ma korzystny wpływ na kondycję zdrowotną człowieka w starości.