Przewlekły niedobór witaminy D może być przyczyną schorzeń układu kostnego, takich jak krzywica czy osteoporoza, ale także zaburzeń układu odpornościowego.
W szerokości geograficznej, w której leży Polska, kąt padania promieni słonecznych już wczesną jesienią jest zbyt mały, aby umożliwić wytwarzanie odpowiednich ilości cholekalcyferolu w skórze. Badania przeprowadzone na grupie osób dorosłych zamieszkujących tereny północnej Polski wykazały, że w okresie wczesnej jesieni ok. 50% badanych ma niedobór witaminy D, a w okresie zimowym odsetek ten wzrasta nawet do 80%.
Najczęstszą przyczyną niedoborów witaminy D jest brak ekspozycji na promienie słoneczne z powodu stylu życia (praca w zamkniętych pomieszczeniach), a także lęk przed ekspozycją na słońce i stosowanie kosmetyków z filtrami UV. Ocenia się, że stosowanie preparatów z filtrem SPF 15 może redukować zdolność syntezy witaminy D o 99%.
Skórna produkcja witaminy D często nie jest wystarczająca dla zaspokojenia dobowego zapotrzebowania, szczególnie w krajach wysoko uprzemysłowionych, ponieważ efektywne nasłonecznienie jest uzależnione od wielu czynników, np. położenia geograficznego, pory roku, pogody, pory dnia, zanieczyszczenia powietrza, czasu ekspozycji, karnacji skóry, grubości tkanki tłuszczowej, powierzchni ciała wystawionej na promienie słoneczne.
Witamina D sprawuje wiele ważnych funkcji w organizmie:
Pomaga w prawidłowym wchłanianiu/ wykorzystaniu wapnia i fosforu
Pomaga w utrzymaniu prawidłowego poziomu wapnia we krwi
Pomaga w utrzymaniu zdrowych kości
Pomaga w prawidłowym funkcjonowaniu mięśni
Pomaga w utrzymaniu zdrowych zębów
Pomaga w prawidłowym funkcjonowaniu układu odpornościowego
Bierze udział w procesie podziału komórek